Nefrytowe myśli

Nie mogę zasnąć. Jestem bardzo zmęczona, ale nie chce mi się spać. Prawdopodobnie to ze stresu. Ostatnio mam dużo przygotowań i spraw do załatwienia. W takich sytuacjach zawsze jest stres. I do tego dziś straciłam czujność. Zapomniałam, że przy ludziach z prasy nie wolno się za dużo odzywać. Rozmawiasz z fotoreporterem na luzie, bo to w sumie fajny gość i niby tylko robi zdjęcia. A potem widzisz cały wywiad z tobą w gazecie. Tragedia. Moi znajomi uznali to za nieudany "fejm". A jak to mówią "miał być fejm wyszedł shejm". Niby źle nie jest, ale zazwyczaj unikam takich sytuacji. Jeszcze pół biedy jak robi tylko zdjęcia. Jeśli jest zrobiona z tego zgrabna galeria kilku fotek to nie mam nic przeciwko. Jednak jeśli robią ze mnie "bohatera reportażu" i wkładają mi w usta nie moją wypowiedź to już inna bajka. Żadnych wywiadów bez autoryzacji. Następnym razem będę milczeć jak grób. Choć i tak jeśli będą chcieli to zrobią z moją osóbą co chcą. Takie są massmedia. R

Dawno nie miałam przyjemności bycia na zbiórce harcerskiej. I oto znalazłam się na zbiórce harcerskiego kręgu akademickiego. Coś niesamowitego. Fakt, że krąg jest w strukturze ZHP a więc organizacji mi słabo znanej wcale mi nie przeszkadza. Tak samo to, że nikt z członków kręgu nie był mi wcześniej znany. Mimo to czułam się przy nich dobrze, tak jakby to byli ludzie mi bardzo bliscy. W zasadzie tak jest. Jeden z punktów Prawa Harcerskiego mówi "Harcerz w każdym widzi bliźniego, a za brata uważa każdego innego harcerza.". Wszyscy harcerze są jak bracia i siostry. Taka mała harcerka powinna czuć się równa dorosłemu harcmistrzowi i na odwrót, bo łączy ich braterstwo w służbie. To niesamowite, ale kiedy przyszłam na tą zbiórkę czułam się bezpiecznie wśród całkiem, jeszcze obcych mi ludzi. Czułam też, że i oni mi ufają, chociaż jestem dla nich obca. W dodatku wychowana w innej organizacji, której nie rozumieją kompletnie. Mimo to czułam się jak wśród swoich. To wszystko dlatego, ż